| Hakkı: Demek senin de aklın yattı bu işe. |
| So you’ve come around on this matter. (Lit., your mind has settled on this matter too) |
| Emine: Evet. |
| Yes. |
| Narrator: Karısının Almanya ya gitme meselesini kabul ettiğini öğrenen Hakkı sevinçle yattığı yerden doğruldu. |
| Learning that his wife had consented on the matter of his going to Germany, Hakkı sat up happily. (Lit., from where he had lain down) |
| Hakkı: Göreceksin Emine. Bu hayattan kurtulacağız. Çok değil en fazla bir sene dişimizi sıkarız. |
| You’ll see, Emine. We’ll get away from this life. It won’t take long, we’ll (just have to) grit our teeth for a year at most. (Lit., Not a lot...) |
| Hakkı: Ben gider gitmez para göndermeğe başlarım sana. Çok geçmez bir de araba alırım. Atlar gelirim İstanbula. Sonra hep beraber döneriz oraya.. |
| I’ll start sending you money as soon as I get there. (Lit., as soon as I go) Before long I’ll buy a car too. I’ll hop in and come to Istanbul. Then we’ll all go back there together. |
| Emine: İnşallah dediklerin olur Hakkı. Ben arabadan vazgeçtim, yeter ki çocuklarımıza bakacak ve okutacak paramız olsun. |
| I hope what you say comes true, Hakkı. (Lit., God willing, what you say will be.) I’ve given up (the idea of) a car, it’s enough that we have the money to look after our kids and educate them. (Lit., it’s enough that our money be to...) |
| Hakkı: Hepsi olacak Emine. Hepsi.. |
| It’s all going to happen, Emine, all of it. (Lit., Everything will be.) |
