| Narrator: Nihayet Hakkının Almanyaya hareket edeceği gün gelmişti. O sabah Emine erkenden kalkmış kocasının bavulunu hazırlıyordu. |
| Finally the day of Hakkı’s departure for Germany had come. (Lit., the day [he] was going to set off) Emine had gotten up early that morning and was preparing her husband’s luggage. |
| Emine: Bunca yıldır beraberiz. İyi günlerin yanında kötü günlerimiz de oldu. Fakat iki üç günden fazla birbirimizden ayrı kaldığımızı hatırlamıyorum. |
| We’ve been together all these years. We’ve had good days and bad days. (Lit., Beside the good days our bad days happened too.) But I don’t remember that we’ve (ever) been apart for more than two or three days. (Lit., remained apart from one another) |
| Emine: Halbuki şimdi.. yabancı bir memlekete gidiyor. Kimbilir tekrar ne zaman gelir? Belki de.. |
| But now... he’s going to a foreign country. Who knows when he’ll come back? And maybe... |
| Emine: Niye böyle hep kötü şeyler gelir aklıma.. Evini barkını bırakıp çalışmağa giden yalnız Hakkı mı? Ne yapalım. Kaderde bu da varmış.. |
| Why do I always have such negative thoughts? (Lit., negative things) Is Hakkı the only one who (ever) left home and family to go off to work? But what can we do? (Lit., What shall we do?) It seems that this too is in (our) fate… |
| Narrator: Biraz sonra odaya kocası girdi. |
| A little later her husband entered the room. |
| Hakkı: Tren saatine pek bir şey kalmadı Emine. Hepsini yerleştirdin mi? |
| There isn’t much time left till the train leaves, Emine. (Lit., to the train hour not much of a thing remained) Have you packed everything? (Lit., placed everything) |
| Emine: Elbise ve çamaşırları hep bu bavula koydum. Bunda da yolda yersin diye köfte, yumurta, peynir falan var. |
| I put all the clothes and underwear in this suitcase. There’s köfte, eggs, cheese and such in here too, so you can eat on the way. |
