| Narrator: Yol buyunca Hatice hep o günkü olaydan söz etti. |
| All along the way Hatice kept on about that day’s incident. (Lit., always mentioned) |
| Emine: N’olur (= Ne olur) kapat bu bahsi artık. Zaten canım sıkılıyor. |
| Could you please drop the subject now? (Lit., close this subject) I’m already upset. (Lit., my soul is being squeezed) |
| Hatice: Peki peki.. Ha! Bu akşam sinemaya gideceğiz. Güzel bir film varmış. Sen de gelsene.. |
| OK, OK. Hey! We’re going to go to the movies this evening. There’s supposed to be a good movie (playing). Why don’t you come too? |
| Emine: Çok yorgunum. Evde de yapılacak bir sürü iş var. Başka akşam gideriz. |
| I’m too tired. And besides, there’s all kinds of work that needs to be done at home. We’ll go another evening. |
| Hatice: Aman sen de.. Hep böyle yaparsın. |
| Oh come on now... You’re always doing this. |
| Narrator: O gece çocukların karnını doyurup yatırdıktan sonra yapacağı işleri bitirdi. Yatıp uyumak içinden gelmiyordu. |
| That night after she had fed the children and put them to bed, she finished the tasks she had set out to do. (But) she didn’t feel like going to bed. (Lit., To go to bed and sleep wasn’t coming from her inside.) |
| Emine: Keşki ben de Haticelerle beraber gitseydim sinemaya.. Biraz avunurdum. |
| I wish I had gone to the movies with Hatice and her party. (Lit., if only I too had gone) It would have gotten my mind off things a bit. |
| Narrator: İçinde müthiş bir yalnızlık hissi ve sıkıntı duyuyordu. |
| She felt a terrible feeling of loneliness and boredom in her heart. |
| Emine: Yine bir haber yok Hakkıdan. Ne olacak bu işin sonu. Daha ne kadar katlanacağım bu yalnızlığa. Buna bir son vermek lâzım. |
| There’s no news from Hakkı again. How will all this end? (Lit., What will be the end of this business?) How much longer will I put up with this loneliness? This must end. (Lit., It is necessary to give an end to this.) |
