| Narrator: Nihayet baş başa kaldılar. Eminenin zihnini kurcalayan soruyu kocasına sormanın sırası gelmişti. |
| Finally they were alone together. (Lit., remained head to head) The time had come for Emine to ask her husband the question that was troubling her. (Lit., The time to ask her husband the question that had been irritating Emine’s mind had come.) |
| Emine: Tekrar dönecek misin oraya Hakkı? |
| Are you going back there again, Hakkı? |
| Hakkı: Evet.. |
| Yes. |
| Narrator: Genç kadın bu cevabı alacağını bile bile sormuştu. Bir an durgunlaştı. |
| The young woman had asked knowing full well she was going to get this answer. For a moment she was calm. |
| Hakkı: On günlük izin aldım.. Haftaya dönmem gerekiyor. |
| I got ten day’s leave. I’ll have to go back in a week. |
| Emine: Ya.. |
| So that’s how things are. |
| Emine: Yeter artık Hakkı. İki senelik ayrılık yetmez mi? Gitme, kal burada. |
| I’ve had it, Hakkı! (Lit., Enough now.) Isn’t two years of being apart enough? Don’t go, stay here. |
| Hakkı: Manasız konuşmalara başlama yine. Orada çalışıyorum. İşimden memnunum. Ben ilerisini düşünüyorum. |
| Don’t start (this) foolish talk again. I work there. I like my work. I’m thinking about the future. |
| Emine: Hayır. Sen sadece kendini düşünüyorsun. İki yıl önce giderken verdiğin sözleri hatırlıyor musun? Ne oldu? Hiç birini tutmadın. |
| No (you’re not). You’re only thinking of yourself. Do you remember the promises you made when you left two years ago? What happened? You didn’t keep a single one of them! |
| Narrator: Karısının sözleri Hakkıyı sıkmaya başlamıştı. |
| His wife’s words began to annoy Hakkı. |
| Hakkı: Geç oldu artık. Hadi yatalım. Yarın konuşuruz bu meseleleri. |
| It’s late now. Come on, let’s turn in. (Lit., go to bed) We’ll discuss these problems tomorrow. |
