| Bülent: Hanımların kullandıkları kokulardan pek anlamam ama size bir parfüm getirdim. Bilmem hoşunuza gidecek mi? |
| I don’t know much about the scents women use, but I brought you a perfume. I hope you’ll like it. (Lit., I don’t know will it go to your pleasure?) |
| Emine: A tabii.. Çok memnun oldum. |
| Oh, of course. I’m delighted. |
| Narrator: Emine onun yanından ayrılarak çalıştığı odaya geçti. |
| Leaving him, Emine went to the room (that) she worked in. (Lit., leaving from his side) |
| Emine: Hakkıdan hiç lâf etmedi. Herhalde görüşmeyi unuttu. Belki de teklifimi çok saçma bulduğu için böyle bir şeyi düşünmemiştir bile. |
| He didn’t say a word about Hakkı. He probably forgot to meet with him. Maybe he didn’t even consider such a thing because he found my request foolish. (Lit., my suggestion very foolish) |
| Narrator: O gün bu meseleyi açmağa bir türlü cesaret edemedi. Akşama doğru Bülent kapıda görünmüştü. |
| That day she just didn’t have the courage to bring the matter up. (Lit., to open this matter) Toward evening Bülent appeared at the door. |
| Bülent: Ben çıkıyorum Emine hanım. Hoşça kalın. |
| I’m leaving, Emine hanım. Good-bye. |
| Emine: Güle güle efendim. |
| Good-bye, sir. |
| Bülent: Haa.. söylemeyi unuttum. O meseleyi maalesef halledemedim. Daha doğrusu kendisiyle görüşecek hiç vaktim olmadı. |
| Oh, by the way, I forgot to tell (you). Unfortunately I couldn’t resolve that matter. Actually I didn’t have time to look him up. (Lit., any time at all to meet with him) |
| Emine: Ziyanı yok. Ben zaten böyle saçma bir şey istediğim için pişman olmuştum. |
| No harm done. (Lit., Its harm is non-existent.) In fact, I regretted making such a foolish request. (Lit., my asking for such a foolish thing) |
