| Emine: Yapacak işim olmayınca zaman bir türlü geçmek bilmiyor. |
| Time just doesn’t pass when I have no work to do. |
| Bülent: Haklısınız. Avunmak için en iyi şey çalışmak. O halde gelin şurada bir sürü defterler var. Onları beraberce bir tasnif edelim. |
| You’re right. To forget one’s troubles the best thing is to get busy. (Lit., to work) In which case, come, there’s a whole bunch of files here. Let’s sort them out together. (Lit., classify them) |
| Narrator: Geçen günler kendisini toparlamasına yardımcı olamıyor, eski canlılığını, sıhhatlı görünüşünü bulamıyordu bir türlü. Bir sabah.. |
| The passing days couldn’t help her pull herself together. (Lit., couldn’t be helpful to her collecting herself) She just couldn’t regain her former energy and healthy appearance. (Lit., couldn’t find in any way) One morning... |
| Bülent: Dışarıda nefis bir hava var bu gün. Eskilerin pastırma yazı dedikleri bu herhalde. Böyle günlerde içime bir tembellik ve çocukça bir neşe dolar. Kırda bayırda başıboş dolaşmak arzusu duyarım. |
| The weather outside today is glorious. (Lit., there is a glorious weather) This must be what the old-timers call Indian summer. (Lit., pastrami summer) On days like this, a laziness and a childish joy come over me. I feel like walking about carefree in the fields and meadows. (Lit., feel the desire to walk about) |
| Bülent: Ne o Emine? Rahatsız mısınız? |
| What’s the matter, Emine hanım? Don’t you feel well? |
| Emine: Hayır. Bir şeyim yok. |
| No, nothing’s wrong. (Lit., I don’t have anything.) |
| Bülent: Renginizi soluk gördüm de.. Anlıyorum.. Fakat bırakın artık mazide kalan acıları dertleri. Unutun hepsini. |
| It’s just that I noticed you look pale. I understand. (Lit., I saw your color pale.) But let go of past sorrows and suffering now. (Lit., leave the sorrows... that remain in the past) Forget them all. |
| Emine: Keşki yapabilsem. Fakat elimde değil. |
| If only I could. But I just can’t. (Lit., it’s not in my hand) |
