| Bülent: Geçmiş her şeyi unutun. Hiç düşünmeyin artık olanları. |
| Forget everything that happened. Don’t think about those things anymore at all. (Lit., the things that happened) |
| Emine: Söyledikleriniz güzel şeyler fakat insanın taşdan olması lâzım bunları yapabilmesi için. |
| What you say is (all) very nice, but a person must be (made of) stone to be able to do that. (Lit., what you say are very nice things... to be able to do them) |
| Bülent: Maziyi, bugünü ve yarını bir arada yaşayamaz insan. Bu yükün altında ezilirsiniz sonra. Biraz kendinizi düşünün. |
| A person can’t live the past, today, and tomorrow all at the same time. Or else you’ll be crushed under the burden. Think of yourself a little. |
| Emine: Belki haklısınız. Fakat baştan ben razı olmasaydım kocam oralara gitmez bu kaza da başına gelmezdi. |
| Maybe you’re right. But if I hadn’t consented in the first place, my husband wouldn’t have gone there and this accident wouldn’t have befallen him. (Lit., would not have come to his head) |
| Bülent: Üstelik kendinizi de suçlu görüyorsunuz. Bu kadar değer verdiğiniz birisi acaba bütün bunlara lâyık mıydı? |
| On top of that, you feel guilty too. (Lit., regard yourself guilty) I wonder if the person you regard so highly was worthy of all these (feelings)? |
| Emine: Herhalde.. İki çocuğumun babasıydı. |
| Of course. He was the father of my two children. |
| Bülent: Onun hatırasına karşı duyduğunuz bu temiz hislere bir diyeceğim yok. Fakat size bazı şeyleri göstermenin sırası geldi sanıyorum. |
| I have nothing to say to these honorable feelings you have toward his memory. But I think the time has come (for me) to show you certain things. (Lit., the time of showing... has come) |
| Narrator: Bülent ani bir hareketle kolunu uzatıp parmağıyla arabanın torpido gözünün düğmesine basarak kapağı açtı. |
| With a sudden movement, Bülent stretched out his arm and, pressing the button of the car’s glove compartment with his finger, he opened the cover. |
