| Narrator: Bülent hiç sesini çıkarmadan geri dönmüş onu tekrar büroya getirmişti. Bu olay moralini büsbütün bozmuş, üzüntüden çalışamaz olmuştu. |
| Without a word, Bülent turned around and brought her back to the office. (Lit., Without bringing forth his voice, Bülent turned back and brought her to the office again.) This incident had driven her to despair, and she became unable to work because of (her) distress. (Lit., broke her spirit completely) |
| Emine: Bu böyle devam edemez. Bir şeyler yapmalıyım. |
| Things can’t go on like this. (Lit., This thus cannot continue.) I have to do something. (Lit., I must do somethings.) |
| Narrator: Emine âni bir kararla yerinden kalkıp genç adamın odasına girdi. |
| With a sudden resolve, Emine got up and entered the young man’s room. (Lit., got up from her place) |
| Emine: Sizden özür dilemek istiyorum. Belki haklısınız fakat ben olayları normal şekilde değerlendirebilecek durumda değilim. |
| I want to ask your pardon. Maybe you’re right, but I’m in no condition to be able to judge events normally. (Lit., in a normal way) |
| Bülent: Anlıyorum. Haklısınız. |
| I understand. You’re right. |
| Emine: Bu durumda sizin de canınızı sıktığımın farkındayım. Onun için işi bırakmağa karar verdim. |
| I realize that in this condition I’m getting on your nerves too. (Lit., I am in the awareness of my having pressed your soul too) That’s why I’ve decided to quit. (Lit., leave the job) |
| Bülent: Bunu da nereden çıkardınız? Gidemezsiniz bir yere.. |
| How did you ever come up with that? I won’t let you go. (Lit., You can’t go anywhere.) |
| Emine: Gösterdiğiniz alâka ve nezaketinize teşekkürler. Fakat kararımı verdim. Gidiyorum. |
| Thank you for your interest and concern. (Lit., the interest and concern you’ve shown) But I’ve made my decision. I’m going. |
| Bülent: Durun! |
| Stop! |
