| Narrator: Bir daha seslendi. Rüzgârın uğultusu ve yağmurun şırıltısından başka bir şey duyulmuyordu. |
| She called out again. Nothing could be heard but the howling of the wind and the splashing of the rain. (Lit., was heard) |
| Emine: Kimse yok.. Yanlış duydum herhalde. |
| There’s no one (there). I probably heard wrong. |
| Narrator: Dışarıya bakmak için pencere kenarına gitti. O zaman takırtının nereden geldiğini anlamıştı. |
| She went to the window to look outside. (Lit., to the side of the window) Then she realized where the knocking was coming from. |
| Loose Board: Tak tak |
| Knock knock |
| Emine: Rüzgârdan sallanan bir tahta parçasıymış. |
| It was a loose board flapping in the wind. (Lit., a piece of wood board flapping from the wind) |
| Narrator: İçindeki ürperti ve kalp çarpıntısı geçmemişti. Oyalanmak için çocukların odasına girdi. Onların üstünü örttükten sonra tekrar yatağına uzandı. Fakat gözüne uyku girmiyordu. |
| Her shivering and the pounding of (her) heart did not go away. (Lit., shivering within) To distract herself she went into the children’s room. After covering them up, she stretched out on her bed again. But she couldn’t get to sleep. (Lit., sleep was not entering her eye) |
| Emine: Niçin, neden korktum bu kadar. Tanrım bana cesaret ver. |
| Why, what was I so afraid of? Dear God, give me courage. (Lit., my God) |
| Narrator: Ertesi gün Eminenin durgun hali Bülent’in gözünden kaçmamıştı. |
| The next day Bülent couldn’t help noticing that Emine looked withdrawn. (Lit., [her] state of withdrawal didn’t escape from his eye) |
| Bülent: Ne o Emine? Bu gün biraz neşesiz görünüyorsun. Yine canın bir şeye mi sıkıldı? |
| What’s the matter, Emine? (Lit., What’s that?) You look a little downcast today. Is something bothering you again? |
| Emine: Yo. Hayır. Biraz başım ağrıyor da.. |
| No, not at all. I just have a slight headache. (Lit., my head hurts a little) |
