| Bülent: Seni dinliyorum. Fakat bu konuda artık konuşacak bir şeyin kalmadığını sanıyorum. |
| I’m listening. (Lit., to you) But on this subject I think there’s nothing left to say. (Lit. nothing further remaining) |
| Emine: Hayır Bülent. Ben meseleyi çok düşündüm. Sen sadece benim yüzümden buradaki rahatını bozup uzaklara gideceksin. |
| No, Bülent (I disagree). I’ve thought a lot about the situation. It’s only because of me that you’re giving up your comfortable life here and going far away. (Lit., you’ll spoil your comfort and go) |
| Bülent: Neler diyorsun kuzum? |
| What are you saying, my lamb? (Lit., whats) |
| Emine: Evet.. Sana çok şey borçluyum. Fakat benim için herşeyini terkedip gitmene razı olamam. |
| Yes... I owe you a lot. But I can’t agree to let you give up everything for me and go away. (Lit., agree to your giving up everything of yours and going) |
| Bülent: Nereden çıkarıyorsun şimdi bunları? |
| Where are you getting these (ideas) from now? |
| Emine: Ailen haklı. Bizim evlenmemiz çok saçma bir şey olacak. |
| Your family is right. It would be very foolish for us to get married. (Lit., Our getting married would be a very foolish thing.) |
| Emine: Bana kızma Bülent. Gerçekleri olduğu gibi kabul etmemiz lâzım. İstersen vaz geçelim bu işten. |
| Don’t be angry with me, Bülent. We have to accept the facts as they are. (Lit., Our accepting the facts as they are is necessary.) Why don’t we give up this plan? (Lit., If you wish, let’s abandon this matter.) |
| Bülent: Bırak bu aptalca fikirleri. |
| Forget these stupid ideas! (Lit., leave) |
