| Narrator: O gece geç saatlere kadar boşyere Bülenti bekledi. Herşeye rağmen ondan kuşkularını yok edecek sözler bekliyordu. Fakat aldığı sert cevaplar onu ruhen daha da çökertiyordu. |
| Far into the night she waited in vain for Bülent. (Lit., that night until late hours) In spite of everything, she was expecting reassuring words from him. (Lit., words that would dispel her doubts) But the harsh response she had received only depressed her even more. (Lit., the harsh responses... were depressing her even more in spirit) |
| Emine: Son günlerde bana olan tutumu da değişti. Eskiden benimle böyle konuşmazdı. |
| These last days his (whole) attitude toward me has changed too. (Lit., the attitude that he had) He didn’t use to speak to me like that. (Lit., Formerly...) |
| Emine: Evet. Belki beni seviyor fakat ailesinin davranışı yüzünden benimle evlenmekten vaz geçtiğine şüphe yok. |
| Yes, maybe he loves me, but there’s no doubt that he’s given up the idea of marrying me because of his family’s attitude. |
| Emine: Bunu açıkça söyleyemiyor. Vermiş olduğu sözden dönmek ona zor geliyor. Fakat uzaklara gidince nasıl olsa beni unutacak. Eskiden olduğu gibi boşyere oradan gelecek bir haber bir mektup bekleyeceğim. |
| He can’t tell me that openly. It’s hard for him to go back on his promise. (Lit., To turn from the word he gave comes difficult to him.) Nevertheless, he’ll forget me when he’s gone far away. I’ll wait in vain for news, for a letter from there, just like before. (Lit., to come from there) |
| Emine: Hayır hayır.. o günlerin tekrar geri gelmesini istemiyorum. |
| No, no... I don’t want those days to come back again. (Lit., the return of those days) |
