| Kâmuran: Ne oluyor? Bülent sen misin? |
| What’s going on? Bülent, is that you? |
| Nesrin: Fakat kocacığım neden kalktın? Doktorların emrini unutuyor musun? |
| But my dear, why did you get up? (Lit., my dear husband) Are you forgetting the doctors’ orders? |
| Narrator: Kâmuran bey zorlukla ilerleyerek bir koltuğa çöktü. |
| Advancing with difficulty, Kâmuran bey sank into an armchair. |
| Kâmuran: Sen doktorlara pek kulak asma hanım. Benim Bülentle konuşacaklarım var. |
| Don’t pay too much attention to the doctors, woman. (Lit., don’t hang much ear to) I have some things to discuss with Bülent. |
| Bülent: Buyrun.. sizi dinliyorum. |
| Go ahead, I’m listening. (Lit., to you) |
| Kâmuran: Demek gitmeğe karar verdin Bülent. İyileşir de kalkarsam işimin başına geçerim. Eskiden olduğu gibi yine yürütürüm. Fakat doktorlara bakılırsa bu biraz zor olacak.. Hayat her istediğimizi yapabileceğimiz kadar uzun değil. |
| So you’ve decided to go, Bülent. If I get well and get out of bed, I’ll return to manage my business. (Lit., pass to the head of my business) I’ll run things again like before. But according to the doctors, that will be a little difficult. (Lit., if the doctors are looked at) Life isn’t long enough for us to be able to do everything we want. |
| Kâmuran: Hastalanınca son olayları daha sakin inceleme imkânını buldum. İnsanlar yaşlandıkça daha bencil oluyorlar. Her zaman gençlerin de bizim gibi düşünmelerini istiyoruz. Benim de endişem sizin saadetiniz.. |
| When I became ill, I had a chance to examine recent events more calmly. (Lit., I found the opportunity) As people grow older, they become more self-centered. We always want young people to think just like us. (Lit., young people’s thinking) My (main) concern is your happiness. |
| Fakat verdiğin kararla mutlu olacağına inanıyorsan benim mâni olmaya çalışmam manasız bir iş. |
| But if you believe you’ll be happy with the decision you’ve made, it makes no sense for me to try to stop you. (Lit., my trying to be a hindrance is a meaningless task) |
