| Kâmuran: Gitme kal Bülent. Mutlu olacağına inanıyorsan, hemen evlen. Ömrümün arta kalan şu parçasında senin burada olduğunu görmek ve bilmek benim mutlu olmam için kâfi.. |
| Don’t go away Bülent, stay (here). If you believe you’ll be happy, get married right away. In what remains of my life, to see and to know that you’re here is enough for me to be happy. (Lit., in this part of my life that remains) |
| Bülent: Demek kabul ediyorsunuz. |
| So you consent (to my marriage)? |
| Kâmuran: Evet oğlum. Hadi şimdi bana yardım et. Yatağıma yatmak istiyorum. |
| Yes, my son. Come and help me now. I want to lie down on my bed. |
| Narrator: Emine ani bir kararla kızının okul defterinin orta sayfasından bir yaprak kopardı. Kalemi eline aldı. |
| On a sudden impulse, Emine tore a center page from her daughter’s school notebook. (Lit., With a sudden decision, Emine tore a leaf from the center page of...) She took the pen in her hand. |
| Emine: Bülent. Çektiğim ızdıraba daha fazla katlanamıyacağım. Sana çok şey borçluyum. Beni unutacağına ve mutlu olacağına inanıyorum. Tanrıya günahlarımı bağışlaması için duanı esirgeme. Beni affet.. |
| Bülent. I can no longer endure the suffering I’ve been going through. I owe you a lot. I believe that you’ll forget me and that you’ll be happy. Don’t spare your prayers to God to pardon me for my sins. Forgive me. |
| Narrator: Mektubu bitirdikten sonra yerinden kalktı. Gidip sandığın kapağını açtı. |
| After finishing the letter, she got up. (Lit., from her place) She went and opened the cover of the (dowry) chest. |
| Emine: Herşey bitecek.. herşey.. |
| Everything will be over, everything. (Lit., finished) |
